FENERBAHÇE(::) BAŞAK

l‘Ali’ dedi Ayşe,

l‘sırlardan hoşlanır mısın?

l‘Hayır’,diye yanıtladı Ali.

l‘Özür dilerim Ayşe,ama sırlardan hiç hoşlanmam.’

lAyşe coşkuyla ellerini birbirine vurarak ‘olsun’ dedi,’eminim benim sırrımı beğeneceksin.’

l‘Çok güzel bir sır bu.Seni gizli yerime götürmek istiyorum.Ama yolu öğrenmemen için önce gözlerini kapatmalıyız.’

lAli,’’gözlerimi mi kapatmalıyız?’’diye haykırdı.’’Beni bırakıp gitmezsin,değil mi?’’

l‘‘Güven bana,’dedi Ayşe ve yumuşacık elleriyle Ali’nin gözlerini kapadı.’Ne tarafa doğru gitmen gerektiğini ben söyleyeceğim sana.’’

lAli önce tedirgin oldu.Hiçbir şey göremiyordu.Yalnızca yüksek sesler,gürültüler duyuyordu.Dikkatle dinlemeye başladı.

lKalabalık bir kentin seslerini duyuyordu.Bisiklet zilleri,otomobil kornalarını,yayaların bağırışlarını dinlemeye başladı.

lSenin şu gizli yerin kentin ortasında mı?diye sordu Ali.

lAyşe’de daha çok yolları olduğunu söyledi.

lBir süre sonra Ali yeni sesler duymaya başladı.Kazların vaklamaları,tavukların gıdaklamaları duyuluyordu.

lSatıcıların,’’Tatlı sulu meyveler!’’diye bağırışlarını duyuyordu Ali.

lBurası bir Pazar yeri!diye bağırdı Ali.’’Gizli yerin burası mı?’’

l‘Hayır’’dedi Ayşe,’’biraz daha yürüyeceğiz.

lDerken Ali müzik sesleri duymaya başladı.Davullar gümbürdüyor,ziller çınlıyordu.

lÇıngır şıngırtıları,boru sesleri sarmıştı çevreyi.

lAli, Ayşe’in eleri arasından bir an olsun bakabilmek istiyordu.’’Gizli yerin burası mı?’’diye merakla sordu.Ama Ayşe,’’Sabret,daha gelmedik.’’dedi.

lBirdenbire fırtına patladı.Rüzgar uğulduyor,yere düşen yağmur damlaları şapırdıyordu.Yapraklar hışırdıyor,dallar çatırdıyordu.Ali ve Ayşe korunmak için çalıların arasına büzüdüler.Artık ıslanmıyorlardı ve korkmuyorlardı.Sessizce korkunç fırtınanın dinmesini beklediler.

lZavallı Ali…Bütün bunları gözü kapalı,tökezleyerek geçmek hiç hoşuna gitmemişti.Ayşe’nin bu oyununu aptalca bulmuştu.Sırlardan gerçekten hiç hoşlanmıyordu.

l‘’Ben artık durmak istiyorum,’’dedi sonunda öfkeli bir sesle.’’Gözlerimi açmazsan bir adım daha gitmem.!’’

lİşte geldik’’diye haykırdı Ali.’’Ormanda bir kavuktayız! Gizli yerin burası olmalı!’’

lAma Ayşe,’’Hayır,daha gelmedik,’’dedi.

lFırtınadan sonra ormanı yumuşak sesler sardı.Bütün hayvanlar oynamak için yuvalarından dışarı çıktılar.Yılan yaprakların arasında hışırdayarak ilerliyordu.Vıraklayarak kurbağalar su birikintisinde şapır şupur sıçramaya başladılar.Çekirgelr cır cır ötüyor,maymunlar kıkırdıyordu.

lAyşe,’’Şşşşt!’’diyerek onu susturdu.’’Dinle!’’

lAli dinledi.Hiçbir şey duymuyordu.En küçük bir kıpırtı,en küçük bir ses bile yoktu.’’İşte geldik,’’dedi Ayşe.’’Artık bakabilirsin.’’

lOlağanüstü güzellikte bir bahçedeydiler.Oturdukları yerde sessizce dinlenen adamlar vardı burda.

l‘’Haydi biz de dinlenelim,’’diye fısıldadı Ayşe.’’Gizli yerimin tadını çıkaralım……………’’